Deze maand zijn wij allebei jarig, jij wordt 1 en ik 61. Maar liefst 60 jaar scheiden ons dat zijn 2 generaties en een tijdperk waarin grote veranderingen plaatsvonden.
We trekken veel met elkaar op en jij doet mij nadenken over het leven. Jouw eerste verjaardag vieren we in een tijd vol oorlog en vluchtelingen maar wat denk je van de mijne?
afbeelding: ANP – Unce
4 november 1956 inval Hongarije
Op de dag dat ik 1 jaar werd vielen Sovjet-troepen Hongarije binnen. Mijn ouders zaten gekluisterd aan de radio want dat was toen het meest directe communicatiemiddel. En dat is een groot verschil met nu. Volgens mij zijn oorlogen van alle tijden, wat er nu in Syrië gebeurt dat zijn middeleeuwse praktijken. Maar nu weten wij er heel veel van. Nu bericht een meisje live vanuit haar huis dat gebombardeerd wordt. En dat maakt alles anders.
Voor jou, lieve kleindochter, heb ik eindeloos veel mooie familieverhalen.
Een koets zonder paarden
‘Niek, Niek, kom gauw, er rijdt een koets zonder paarden’. Niek rende naar buiten en zag één van de eerste auto’s rijden. Het was voorjaar 1896, Niek was 7 jaar. In 1955 zou hij mijn opa worden en ik dank mijn naam aan hem. Lieve kleindochter, apart dat mijn opa eind 1800 geboren is, ik in het midden van 1900 en jij aan het begin van 2000. We omspannen 3 eeuwen! Daar word ik even stil van.
We weten meer
Doordat we nu meer weten komt nieuws harder binnen. Jij weet al mijn iPad te vinden maar je slaat er zo hard op dat ik hem voor je verberg. Over een half jaar zul je hem feilloos kunnen bedienen. En daarmee krijg je de hele wereld binnen. Jij zal vooral peuterdingen kiezen, denk ik, maar wat een verschil met vroeger. Wat groeide ik eigenlijk rustig op. Een ongelukkige jeugd is een goudmijn voor kunstenaars en schrijvers maar mijn jeugd was heerlijk. Voor jou, lieve kleindochter, heb ik eindeloos veel mooie familieverhalen.
Jouw naam noem ik niet
Dat is ook een verschil tussen ons. Op ons Veluwse dorp was ik er ‘eentje van De Boer’ iedereen kende elkaar en ik voelde mij altijd veilig. Ik schreef net als mijn vader dagboeken en verhalen in schriftjes. Nu schrijf ik online en dat is heel iets anders. Daarom noem ik niet jouw naam en laat ik zelfs in het midden of jij bestaat. Het internet is geen veilig dorp en 2016 is geen 1956 meer.
Bewaren
Clara Woets
Dag Nicolette,
Hoe kwam ik op jouw site? O ja, ik zocht een basisrecept voor curry, nou dat heb ik gevonden op jouw site en ik verloor me verder in de vele boodschappen die jij uitzendt. Diep onder de indruk ben ik en stil. Ik ga volgende week voor een periode van 4 weken met mijn man fietsen door Nederland. Wat is het hier toch mooi!
Daarna ga ik zeker vaker op je site kijken. Ik zie al een aantal raakvlakken, dus dat gaat zeker gebeuren. Een hartelijke groet vanuit het hoge noorden, Clara Woets.
groetzzz belinda
Mooi schrijven naar je kleindochter Nicolette, had van mij wel langer gemogen…..wat zijn er toch veel grote veranderingen in onze levens gebeurd!
K ga ze ook eens op een rijtje zetten.
Nicolette de Boer
Bedankt voor je reactie, Belinda, het is de bedoeling dat er veel meer brieven komen, er liggen er al 2 klaar. Komend weekend komt de volgende op de blog. Als jij input hebt hoor ik het graag!