Heb je altijd controle over je eigen veiligheid?
Vooral bij bergsport probeer je het antwoord zoveel mogelijk naar ja te verplaatsen. Veel heb je zelf in de hand. Goede opleiding, training en conditie. De juiste voorbereiding, kleding en materialen. Het inschatten van de route of tocht. Rekening houden met het weer en ieders kunnen. Ambitieus en doorzettend zijn, maar niet te. Maar toch…
Zen op hoogte
De bergen bieden naast geweldige natuur en sportieve beweging nog meer. Een kans op een mooie spirituele beleving. Een moment van verstilling waarin alle dagelijkse problemen en beslommeringen helemaal weg vallen. Een moment om totaal samen te vallen met je eigen stille aanwezigheid. Een beetje Zen. Of als een yogi in de Himalaya. Dat kan natuurlijk ook op andere mooie plekken in de natuur, zoals aan zee, of bij een mooi spiegelglad meer. Of een prachtige zonsondergang. Dan vallen alle woorden weg. Maar de bergen hebben iets extra. Ze hebben de hoogte waardoor je een ander perspectief op de wereld hebt.
Uit deel 2 – Pointe de Labby, het wonder: Met een gezaghebbende stem die helemaal niet van hem was zie hij: “Kom, Ik weet de weg, volg mij!” En ik wist dat hij de waarheid sprak, vertrouwde hem, het was de Stem van God. Ik volgde…
Bidden uit liefde
Ondanks het hevige onweer en de verraderlijke gletsjer de la Rosoire bereikten we laat maar veilig het dal en vonden beneden op de camping mijn moeder die de hoop al had opgegeven ons nog levend te zien.
Uit deel 1 – De Val: Op weg naar de top van de Pointe de Labby gleed mijn vader op de gletsjer uit richting afgrond. Het lukte mij zijn val te breken en samen overeind te komen. Inmiddels was het onweer vlak boven ons. Ik werd bang…
Donder en bliksem
Het onweer en de bliksem waren nu recht boven ons en de lucht was inktzwart. Donder en bliksem waren overal om ons heen. We daalden zo snel als maar mogelijk en veilig was af. Het kostte veel inspanning en we hadden al een lange tocht en enerverende ervaring achter de rug. Ik was toch wel wat gewend in de bergen ook qua onweer, maar dit zag er beroerd uit. Ik vroeg me af of we het overleven zouden.
Met vader op stap
Op 25-jarige leeftijd ging ik met mijn ouders de Franse Alpen in voor een bergvakantie. Vader en ik hadden voorgenomen de Pointe de Labby – 3521 m – te beklimmen en waren ’s morgens vroeg op pad met stijgijzers en pikhouweel. Moeder bleef beneden op de camping. Na uren lopen hadden we in opkomende mist de gletsjer de la Rosoire achter ons gelaten en kwamen op een rotsgraat, waar we overheen moesten. Plotseling verslechterde het weer, de lucht betrok, het werd kouder en het begon erg hard te waaien…
De finale etappe! Nog 17 km en dan hebben Jocelyne en Nicolette 498 km Pieterpad gelopen. Precies 2 jaar en 5 dagen geleden startten we in Pieterburen…
De voorlaatste etappe van ons Pieterpad avontuur. Het is deze zaterdag, midden september, prachtig weer. De zon laat de natuur stralen in haar late zomertooi…
Wij worden wakker in Montfort, in B&B Patio De Vaert waar het ontbijt al klaarstaat. Samen met 2 andere Pieterpadlopers nemen we plaats aan de enorme, sfeervol gedekte tafel, een smoothie met meloen en seizoensfruit staat al bij ons bord.
