Het Parkinson Café. Op dit moment heb ik er in Nederland 63 geteld. Ik werd uitgenodigd door het Parkinson Café ‘s-Hertogenbosch om een lezing te houden over mijn boek ParkinsonPartner. Dat doe ik graag, dus op weg naar Rosmalen en voor het eerst zo’n café bezocht.
Het Parkinson Café is een ontmoetingsplek voor mensen met de ziekte van Parkinson en parkinsonismen, hun partners, familieleden, vrienden en andere belangstellenden. Dat was een mooie ervaring! Als parkinsonner en partner hadden wij er eigenlijk nooit over nagedacht om daar naartoe te gaan. Nu denken we daar anders over.
Parkinson Café ’s-Hertogenbosch
Sociaal-Cultureel Centrum De Biechten in Rosmalen was de plek waar we binnen liepen. We keken onze ogen uit. Wat een prachtig en sfeervol nieuw gebouw. Het bruiste van bedrijvigheid. Hangende groene, echte planten gaven rust. Hier gingen we onze presentatie houden. De beamer werd klaar gezet en een stapel boeken neergelegd. De mensen druppelden binnen. De energie in de zaal voelde voor mij meteen goed.
Presentatie met beeld en gesproken woord
Meestal spreek ik 30-45 minuten. Het hoogtepunt vind ik het interactieve deel daarna. Mijn lezing is erop gericht om iets los te maken in de manier van denken. Na volgde dan ook een uitgebreid en interactief nagesprek. De totale bijeenkomst duurde 2 uur, zonder pauze omdat iedereen wilde doorpraten. Twee thema’s troffen mij zo dat ik deze deze graag met jullie deel:
- Aanvaarden in plaats van accepteren
- Een nieuwe definitie van gezondheid
Aanvaarden
Vaak heb ik het over accepteren als voorwaarde van verwerking van ziekte of wat dies meer zij. Dat stuit vaak op weerstand. Dan krijg ik te horen dat het allemaal makkelijke praat is. Dus ben ik heel blij dat een deelnemer aan het gesprek het woord AANVAARDEN inbracht. In aanvaarding voel je een berusting die vanuit jezelf komt. Waar acceptatie cognitief, opgelegd en hard klinkt, komt aanvaarding voort uit je emotie. Het klink zachter. Acceptatie bereik je door wilskracht. Door gedachtenkracht en geestkracht kom je tot aanvaarding. Dit woord ga ik nog heel vaak gebruiken! ook voor mijzelf!
Gezondheid
Een van de deelnemers gaf ons een nieuwe definitie van gezondheid:
Gezondheid is niet zozeer de aan- of afwezigheid van ziekte, maar de manier waarop je daar mee omgaat
Bedankt allemaal voor deze doordenker en alle bijdragen aan het mooie gesprek.
Ik breek mijn hoofd nog over de termen ‘Positief- en negatief denken’ in het omgaan met de ziekte van Parkinson. Heb je daar een idee over? Laat dan hieronder een reactie achter. Ik laat me graag inspireren.
Tot ziens in een volgend Parkinson Café!
Nicolette de Boer
Koen
Hoi Nicolette,
Beide termen (positief en negatief denken) hebben een negatieve lading.
Bij negatief denken (zwartkijken) zit dat al in de term.
Bij positief denken (‘witkijken’?) snapt iedereen direct dat je een deel van de realiteit negeert. Dat klinkt (en is) naïef en riskant.
Dan kom je al snel uit op ‘realistisch denken’ als ideaal: 1. erkennen wat er is, 2. bepalen waar je wat aan kunt doen, 3. bepalen waar je mee moet leren leven en 4. die beide leerprocessen dan ook actief aangaan.
Hartelijke groet,
Koen Lucas