Mantelzorg. Wat heb ik toch tegen dat woord? In mijn boek ParkinsonPartner komt het niet voor. Toch word ik gevraagd om te spreken over mantelzorg en doe ik dat ook graag…
Mantelzorg, je kunt er niet meer omheen
De definitie: “Mantelzorg is de structurele zorg voor naasten. Kenmerkend is de persoonlijke band waardoor het meestal de partner of de kinderen zijn maar ook buren, familie of vrienden”.
Mijn boek ParkinsonPartner gaat over de liefde. Ik zorg voor mijn man en hij zorgt voor mij. Die wederkerigheid had de bedenker van het woord “mantelzorg” begin jaren ’70 er ook in. Zorg voor je naaste. Naastenliefde.
In 2007 ging de politiek met de term mantelzorg aan de haal. Mantelzorg betekende opeens iets anders. Het werd één-richtingzorg. Het werd verplichte zorg. Iets dat opgenomen wordt in een zorgdossier. Iets dat in behandelplannen wordt opgenomen. Mantelzorg is zorg die met de mantel der liefde bedekt is. En liefde kent geen grenzen. Liefde is onvoorwaardelijk. Daardoor maakt liefde kwetsbaar. Het is gevaarlijk als de politiek deze liefde mantelzorg gaat noemen. Mantelzorg is politiek gezien gewoon bezuiniging. Uitbuiting ligt op de loer!
Spreken voor ParkinsonNet
Daarom was ik blij dat ik door medewerkers van ParkinsonNet werd gevraagd te spreken over mantelzorg. Twee keer heb ik nu een groep toegesproken. De sfeer was warm en liefdevol. Oprecht zijn de zorgverleners betrokken bij de mantelzorgers.
“ParkinsonNet is een landelijk netwerk van zorgverleners die gespecialiseerd zijn in het behandelen en begeleiden van patiënten met de ziekte van Parkinson en parkinsonismen. Bijna 3.000 gespecialiseerde zorgverleners (o.a. neurologen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten, diëtisten en verpleegkundigen) zijn aangesloten bij dit netwerk. Het netwerk is onderverdeeld in regio’s die zijn gecentreerd rond één of meerdere maatschappen neurologie van de regionale ziekenhuizen.”
Klik op de foto en bekijk de presentatie
Help, ik ben een mantelzorger
Noem je nieuwe boek maar “Help, ik ben een mantelzorger”, zei Cees mijn partner op de terugweg van een presentatie. Hij is en blijft een marketing man. Ik denk ook wel dat ik er iets mee moet doen. Mantelzorg is niet meer weg te denken uit onze samenleving. Ik ken heel veel mensen die mantelzorg verlenen.
Vriendinnen combineren zorg voor ouders met zorg voor kleinkinderen, zorg voor partner en met hun werk. We moeten wel. De professionele zorg is uitgekleed. Zoveel mantelzorgers zijn overbelast. Ikzelf ook. Misschien word ik geroepen om aandacht te vragen voor deze moedige naasten. Ook voor hen stroomt de tijd en zijn er altijd kansen.
Het gevoel alles aan te kunnen
Dat gevoel alles aan te kunnen.
Ik heb het om mijn hals gewonden
zodat ik het met mijn vingers aan kon raken
en de geur kon opsnuiven.
Dat gevoel alles aan te kunnen.
Het was een groot geschenk
waarmee ik bergen kon verzetten.
Ik werd als een rots in de branding.
Vallende stenen ving ik op in mijn handen
en bouwde er een muurtje van.
Dat gevoel alles aan te kunnen.
Het verdween even snel als het kwam.
Leegte nam bezit van mijn denken.
Kou kroop in mijn lichaam.
Wat is er nog van mij over?
Liefde, goedheid,
geduld en vrede maken mij gelukkig.
Mijn hals draagt die woorden
in een warme, wollen das.
Lieve groet,
Nicolette
Lees ook:
Parkinson startpagina
Over leven met parkinson
18 parkinson paradoxen
De donkere dagen voor de diagnose
Reacties van lezers op ParkinsonPartner
Het boek ParkinsonPartner bestellen
Parkinson en mantelzorg. Hoe voorkom je overbelasting?
irene
Interessante kijk op mantelzorg die ik met belangstelling gelezen heb. Het principe, persoonlijk zorg en verpleging te bieden voor een familielid is prachtig. Op een gegeven moment kan verpleging zo gespecialiseerd of intensief worden, dat je ook als mantelzorger zaken uit handen moet kunnen geven. Dat is ook voor de ontvanger van de zorg het beste.
https://www.thfl.nl/zorgaanbod/zorg-thuis/thuisverpleging