Gezondheid is een evenwicht dat je ervaart in je lichaam, geest, verstand en gevoel. Ik bereik dat evenwicht door wandelen.
Bijna alle teksten uit het boek ‘De vliegende kreeft’ bedacht ik al wandelend met hond Dido en op ‘De Camino Portugues’, een pelgrimstocht Van Porto in Portugal naar Santiago de Compostella in Spanje. Het wandelen maakte mijn hersenen wakker, mijn lichaam sterk, mijn gevoel onvoorstelbaar rijk en mijn geest wijder dan de horizon kan verzinnen.
Gezondheid vind je in je eigen beleving.
Gezondheid is iets wat je voelt.
Het is iets wat je bent.
Ja maar…
jij hebt makkelijk praten,
ik zit met ernstige aandoeningen.
Hoppa,
daar zijn de vliegende kreeften weer,
stuur ze weg en zwaai ze lachend uit.
De Camino Portugues
Aan mijn reisgenoten van de Camino Portugues heb ik gevraagd of ze iets wilden schrijven over hun beleving van de tocht. Het leverde acht prachtige verslagen van onze tocht op.
Steeds als er weer een document in mijn mailbox belandde, las ik het met tranen in mijn ogen. Soms praktisch, soms filosofisch, altijd echt en eerlijk. Ik hoop dat veel mensen er inspiratie uit halen.
Je vindt alle bijdragen in het boek ‘De vliegende kreeft’. Waarschuwing vooraf: de enorme liefde voor wandelen, de hechte vriendschap, de aandacht voor gezondheid, de filosofische invallen die allen zijn opgeschreven kunnen een verslavende uitwerking hebben.
‘Vanaf hier
zal ik terugkeren
naar het gewone
leven van alledag
niet gewoon meer
na al wat ik ervaren heb
en als rijkdom
opgeslagen in de weg
die ik zelf ben.’
Het thuiskomen
Eenmaal thuis kleedde ik mij in de bijkeuken uit en haalde ik de rugzak leeg. Alles werd in plastic zakken gestopt, naar de wasmachine boven op zolder gebracht en ik ging douchen. De rugzak bleef een week in een dichtgeknoopte plastic zak liggen. Mijn trouwe wandeluitrusting ging direct in de was. Dat allemaal omdat in meerdere hotels bedwantsen waren gesignaleerd en een aantal van ons was gebeten. Op deze manier hoopte ik ze niet in huis te krijgen. Dat is ook niet gebeurd.
Daarna deed ik mijn eerste modieuze kleren sinds drie weken aan en reden Cees en ik naar een hippe tent in Amsterdam. Het was drie oktober en onze dochter werd vijfendertig jaar. We vierden dat met een etentje met haar en haar vrienden. Het contrast van Amsterdam met Santiago was groot. Ik vond het allemaal heerlijk en bruiste zichtbaar van uiterlijke en innerlijke energie.
Eenmaal thuis kon ik eindelijk bijpraten met Cees. We hadden allebei fijne weken gehad en vonden beiden het weerzien nog mooier.
Wel vond ik het heel zwaar om aan het dagelijks leven te wennen. De ellende van de wereld kwam hard aan. Dagelijks brengt het nieuws vreselijke berichten. Na de vrede op de Camino wilde ik dat allemaal niet meer horen. Een lied helpt mij om het los te laten:
‘Ik ben van een ander koninkrijk,
een koninkrijk dat vol is van licht.
Ik word van andere dingen rijk,
en die rijkdom is waar ik mij op richt.’
Christiaan Verwoerd
Zo ervaar ik dat ook. De Camino door Portugal en Spanje liet mij eenvoud zien en ervaren. Vooral de tocht langs de oceaan en op het platteland van Portugal heeft diepe indruk gemaakt. Ik heb een ander koninkrijk gezien. Ik heb de eeuwige beweging gezien. Ik ben daar een klein onderdeel van geworden. Dat zal nooit meer veranderen.
Geef een reactie