Zeventien dagen lang ga ik alles achter mij laten. Zeventien dagen zonder Cees. Zonder Dido. Zonder kinderen en kleinkinderen. Zonder vrienden. Zonder familie. Zeventien dagen zonder laptop, iPad en Netflix. Zeventien dagen onthaasten en voor het eerst alleen op reis.
De Camino Portugues
Een eeuwenoude pelgrimsroute waarvan ik de laatste 250 kilometer loop. Van Porto in Portugal naar Santiago de Compostella in Spanje. Waarom? Omdat ik in het 40-dagen Fitplan, dat ik dit voorjaar maakte, op dag 38 schreef: ‘Durf het strand te verlaten. Durf je gevoel te volgen. Durf vaste patronen te doorbreken.’ Het lopen van de Camino maakt dit waar.
Kan ik zomaar weg dan?
Pas als je weg bent, weet je of het gaat. Als je het probeert zal blijken of je vindt wat je zoekt. Ik wil weg van mijzelf zoals ik nu ben. Altijd aan het werk, altijd tijd tekort. Het maken van het 40-dagen Fitplan was een hele klus. Meteen daarna kreeg mijn nieuwe boek eindelijk de vorm die ik al een jaar zocht en ging ik letterlijk dag en nacht aan het werk. Des temeer research ik doe des te boeiender het allemaal wordt en des te moeilijker om op tijd te stoppen.
Het is tijd voor vertraging
‘Er is maar één duurzame weg, dat is de weg van vertraging en genieten van genoeg.’ schrijft Wouter Beekers in de krant (nrc za 6 juli & zo 7 juli). En ook dat vertraging moed vergt. Wat is er meer vertragend dan wandelen. Wat is er mooier dan een voettocht. Ik ken de ‘Runners high’ als bij het hardlopen lichaam en geest samensmelten. Eerst in ongemak en eenmaal daar doorheen in dat euforische, licht verslavende gevoel van opgaan in iets dat groter is dan jezelf. Dat gevoel kun je ook bij wandelen krijgen. Bij 10 kilometer krijg ik meestal een dip en daar doorheen gelopen begint de ‘Walkers high’. Je benen en hersenen herkennen de afstand en brengen je in een cadans. Je lichaam tintelt en je brein wordt leeg. Dat is vertraging! Dat is wat ik zoek!
De voorbereiding is in volle gang
Over 2 maanden is het zover. De reis is geboekt, de slaapplaatsen zijn gereserveerd. De 40-liter rugzak is in huis. De waterdichte wandelschoenen staan klaar. De regencape ook. Een lakenzak is aangeschaft en allerlei tasjes om de rugzak netjes te bepakken. 17 dagen lang alles wat ik bij me heb in een rugzak die max 10 kilo mag wegen. Binnenkort maar eens een paklijst opstellen.
Lees meer over de Camino Portugues en mijn zoektocht naar hoop, herstel en gezondheid.
Dag 1: van Porto naar Vila do Condo
Dag 2: van Vila do Condo naar Sao Felix
Dag 3: van Sao Felix naar Barcelos
Geef een reactie