Van Soest naar Sleen, dat kost ons op dit moment 4,5 uur reistijd met het openbaar vervoer daarna moeten we 32 kilometer lopen om onze gereserveerde Bed&Breakfast in Gramsbergen te bereiken.
Gelukkig biedt Cees aan om ons te brengen dus hoppa weer 150 km met de auto naar het startpunt in Sleen.
Het begint prachtig
Anton loopt vanuit Sleen een een eind met ons mee, een vitale zeventiger die 20 km per dag wegtikt en daarna nog gaat fietsen met zijn vrouw. We lopen door een prachtig landschap en Anton treedt op als onze gids.
De weg kwijt
De etappe tussen het Dalerveen en het Drostendiep tot in Coevorden is minder goed aangegeven. Met andere Pieterpadlopers komen we erachter dat we een rondje hebben gelopen. De pijn begint bij het beeld van ‘Maya de bij’ voor Center Parcs ‘De Huttenheugte’. Je ziet een blauwe brug voor je. Vanaf dan is de nieuwe route niet zodanig bijgehouden dat wij hem konden volgen. Dat leverde vertraging op. Had deels met hoge gras te maken waardoor we informatie misten.
Dit zegt het Pieterpadboekje over dit stuk:
Wij lopen met de negende druk in de hand. Het citaat staat op blz 79.
‘ Voor sommige wandelaars is dit even doorbijten…‘ Het is een vlak landschap waar vroeger veenmoerassen lagen, doorsneden door kanalen. Wij liepen in dit landschap zonder enige bescherming van bomen van 12 tot 16 uur in de brandende zon. Zijnde Française, weet Jocelyne goed met hitte om te gaan en ik, ondanks mijn lichte haar en Groningse roots ook wel want ik heb ruime wandelervaring in het hooggebergte. We genoten van alles wat we meemaakten!
Coevorden bereikt!
Vroeger waren reizigers blij als zij na al die veenmoerassen Coevorden bereikten. Wij die dag ook! In een café werden onze waterflessen bijgevuld en namen we zelf een verfrissend drankje. Etappe 7 in het Pieterpad boekje loopt van Sleen tot Coevorden maar wij volgen die etappes niet, wij moesten nog zo’n 10 km door naar Gramsbergen. Gelukkig zijn de routeaanduidingen vanaf Coevorden weer perfect.
Kom Esch An
Bedankt eigenaar van dierenpension ‘De Haandrik’ dat we mochten uitrusten in de schaduw en dat we water kregen. We hadden het heel zwaar want waren oververhit. De laatste kilometers waren spannend want we hadden geen idee waar onze Bed&Breakfast lag. Met hulp van aardige dorpelingen vonden we onze B&B: Kom Esch An. Jocelyne had een hoofd als een tomaat en dook meteen een koude douche in, ik voelde al in Coevorden een blaasontsteking opkomen maar nu was alles goed want eten, drinken, douche en toilet binnen handbereik. Het was een mooie tocht maar ook zeker gezien het benauwde en zeer warme weer, een super uitdaging, die we ook nog hebben gehaald. Deze B&B is ook weer fantastisch, bedankt Tina en Harry van Kom Esch An.
Uitgedroogd en oververhit
Dan neem je veel vocht tot je, ik had 3 liter water gedronken daarna moet je ook suiker en mineralen tot je nemen. Na een lichte edoch voedzame maaltijd (Tomatenrisotto) in ‘De Oalde Woagen’ in Gramsbergen met alcoholvrij bier, waren we helemaal hersteld.
Volgende keer naar Hardenberg.
Geef een reactie